На тры гады калоніі асудзілі жыхара Віцебска за замыканне чыгуначных шляхоў

У судзе Віцебскага раёна 11 кастрычніка вынеслі прысуд 41-гадоваму Сяргею Іванову, якога абвінавачвалі ў прывядзенні іншым спосабам у непрыдатны для эксплуатацыі стан сродкаў чыгуначнага транспарту, шляхоў спалучэння, сродкаў сігналізацыі (ч. 1 ст . 309 КК) і замаху на такія дзеянні (ч. 1 арт. 14 ч. 1 арт. 309 КК).

Згодна з абвінавачваннем, паддаўшыся ўплыву абмяркоўваемых у грамадстве і размешчаных у розных крыніцах інфармацыі заклікаў па масавым дэструктыўным уздзеянні на розныя інфраструктуры Беларускай чыгункі (у прыватнасці на прылады і абсталяванне, прызначанае або якое выкарыстоўваецца пры ажыццяўленні перавозачнага працэсу), якія мелі мэту па рэгуляванні свядомасцю грамадзян, аказанні кіруючага ўздзеяння ў дачыненні да грамадства ў цэлым, падахвочваючы і заклікаючы да масавага здзяйснення супрацьпраўных дзеянняў на аб'ектах БЧ, у тым ліку змяшчалі размешчаныя неўстаноўленымі асобамі інструкцыі і парады па ўстаноўцы на чыгуначных шляхах металічных нітак, дратоў і іншых аналагічных прадметаў, Сяргей Іваноў здзейсніў адзін эпізод замаху і чатыры эпізоды закончанага дзеяння на наўмыснае прывядзенне ў непрыдатны для эксплуатацыі стан сродкаў чыгуначнага транспарту, шляхоў спалучэння, сродкаў сігналізацыі, якія загадзя для вінаватага маглі пацягнуць найцяжкія наступствы.

Сяргей Іваноў быў затрыманы 12 сакавіка 2021 года. У ходзе папярэдняга следства Іваноў сваю віну прызнаў, пры праверцы паказанняў на месцы паказаў месца, дзе выраблялася закарочванне рэйкавага ланцуга пры дапамозе дратоў, а пазней адмовіўся ад дачы тлумачэнняў, скарыстаўшыся арт. 27 Канстытуцыі.

У ходзе судовага разбору абвінавачаны прызнаў толькі адзін эпізод, які быў здзейснены пад уплывам асабістых матываў - страты дзіцяці: ён паехаў на сваім аўтамабілі таксі ў лес, з дапамогай дроту закараціў рэйкавы ланцуг. Па іншых эпізодах віну не прызнаў, сказаў, што сам сябе абгаварыў падчас следства.

У судзе ў якасці сведак былі дапытаныя работнікі чыгункі, якія растлумачылі, як адбываецца закарочванне рэек і як гэта ўплывае на працу сродкаў сігналізацыі і сувязі, і на бяспеку руху па чыгунцы ў цэлым.

Падчас спрэчак бакоў пракурор сказаў, што віна Сяргея Іванова даказаная цалкам, і прасіў прызначыць яму пакаранне па ч. 1 арт. 14 ч. 1 арт. 309 КК у выглядзе трох месяцаў арышту, а па ч. 1 арт. 309 КК з улікам шматразовасці прызначыць пакаранне ў выглядзе пазбаўлення волі тэрмінам на 3 гады. Канчаткова вызначыць Іванову пакаранне ў выглядзе пазбаўлення волі тэрмінам на тры гады з адбываннем у калоніі агульнага рэжыму, а таксама задаволіць пазоўныя патрабаванні "Віцебскай чыгункі" ў поўным аб'ёме.

Адвакат у спрэчках указваў, што ў матэрыял справы ёсць дакумент за подпісам першага намесніка начальніка Віцебскага аддзялення БЧ Чарнова, у якім апісаны шэраг фактаў замыкання рэйкавага ланцугу ў кастрычніку-снежні 2020 года, у тым ліку некаторыя ставіліся ў віну Іванову, і адзначаецца, што "названыя супрацьпраўныя дзеянні не прывялі да пашкоджання сродкаў сігналізацыі і сувязі, не паўплывалі на стабільнасць працы" Віцебскага аддзялення чыгункі. Нягледзячы на гэта Іваноў усё роўна абвінавачваецца па трох эпізодах, названым у лісце. А згодна з пастановай Пленума Вярхоўнага суда, прызнанне абвінавачаным сваёй віны не можа быць пакладзена ў аснову абвінаваўчага прысуду, а толькі пры пацверджанні яе сукупнасцю іншых доказаў, сабраных па справе.

Але прызнанне сваёй віны Івановым было вымушаным, пры паказанні на месцы абвінавачаны месца замыкання ланцугоў дэманстраваў няўпэўнена, неаднаразова блытаўся ў паказаннях.

"Якіх-небудзь прамых доказаў здзяйснення тых дзеянняў, якія ставяцца ў віну Іванову, не маецца. Больш за тое ў матэрыялах справы маюцца доказы аб фактах, якія прама аспрэчваюць прад'яўленыя абвінавачванні", - падкрэсліваў адвакат у спрэчках.

Ён указаў, што падчас здзяйснення аднаго з эпізодаў па замыканні рэек Сяргей Іваноў выконваў перавозку пасажыра, што зафіксавана званком па выкліку таксі на нумар абвінавачанага. У арт. 16 КПК пазначана, што сумневы ў абгрунтаванасці прад'яўленага абвінавачвання тлумачацца на карысць абвінавачанага, а прысуд не можа быць заснаваны на здагадках.

Таксама бокам абвінавачвання не былі прыведзеныя дакладныя і дастатковыя доказы таго, што ў выніку дзеянняў, указаных у абвінавачванні, маглі адбыцца менавіта тыя цяжкія наступствы, якія былі сфармуляваныя ў прад'яўленым Іванову абвінавачванні. Яны абвяргаюцца і паказаннямі работнікамі чыгункі розных спецыяльнасцяў: замыканне рэйкавых ланцугоў магло пацягнуць толькі парушэнне графіка руху цягнікоў, зніжэнне хуткасці іх руху - "нават дзіця разумее, што дротам пусціць цягнік пад адхон нельга".

Замкнуўшы рэйкавы ланцуг у раёне пераезду "Хацінічы" Іваноў жадаў толькі спрацоўвання чырвонага сігналу для аўтамабіляў, адмысловымі ведамі ў сферы чыгуначных перавозак, забеспячэння бяспекі на чыгуначным транспарце і падобнымі пытаннямі абвінавачаны не валодае. Сам Іваноў абвяргае, што паддаўся ўплыву заклікаў да масавага дэструктыўнага ўздзеяння грамадзянамі на аб'екты інфраструктуры чыгункі, ён не падпісаны ні на якія інтэрнэт-каналы, якія змяшчаюць дадзеную інфармацыю, і не атрымліваў яе іншым чынам, а бокам абвінавачвання не прадстаўлена доказаў гэтаму.

Бок абароны прасіў суд пастанавіць у дачыненні да Іванова апраўдальны прысуд.

У апошнім слове Сяргей Іваноў распавёў, што цяжкія падзеі ў асабістым жыцці прывялі яго да той сітуацыі, у якой ён апынуўся: з-за хваробы брата і маці ў яго назапашвалася стомленасць і стрэс, пазней у яго жонкі здарылася перапыненне цяжарнасці. Абвінавачанага ратавала толькі тое, што ён выязджаў на прыроду, каб перажыць свае эмоцыі і набрацца сіл. Раніцай у адзін з дзён, вяртаючыся пасля працы, мужчына з'ехаў у бліжэйшы паварот, спыніўся, выйшаў з машыны і проста крычаў.

"Я нават не чуў, як ззаду ехала нейкая машына, але пачуў, як хтосьці з гэтай машыны смяецца. Я ўспрыняў смех як надсмешку над сваімі пачуццямі, думаў, чаму не могуць зразумець і адчуць, як пакутуе іншы чалавек. Гэта было апошняй кропляй цярпення. У мяне ў машыне ад рэшткаў рамонту ляжаў кавалак, я вырашыў замкнуць святлафор, каб яны [тыя, хто смяяўся - заўв. рэд.] стаялі нейкі час у чаканні дазваляльнага сігналу. Пра тое, што з-за гэтага будзе затрымка цягнікоў, я нават не думаў. Пасля сеў у машыну і паехаў", - сказаў Сяргей Іваноў.

Мужчына падкрэсліў, калі яго затрымалі ў сакавіку, ён спрабаваў растлумачыць, што яго падштурхнула да гэтага дзеяння, але ніхто не хацеў слухаць абвінавачанага:

"Яны [супрацоўнікі міліцыі - заўв. рэд.] мне казалі, цяпер такая сітуацыя, што ўсё гэта ўспрымаецца вельмі сур'ёзна, і калі я не стану рабіць так, як яны скажуць, то проста аддадуць мяне ў вядзенне КДБ, дзе са мной не будуць цырымоніцца. Улічваючы тое, што мне трэба было клапаціцца пра хворую маці, я пайшоў на іх умовы, думаў, што мяне адпусцяць да рашэння суда, я буду працягваць працаваць. Пасля таго, як я зразумеў, што мяне жорстка падманулі, у мяне пагоршыўся стан здароўя. Я вырашыў захоўваць маўчанне да суда, так як ведаў, што ўсё сказанае можа быць выкарыстана супраць мяне. Я шчыра раскайваюся ў зробленым, у маёй сям'і ніколі не было ні ў каго праблем з законам".

11 кастрычніка суд Віцебскага раёна пастанавіў Сяргея Іванова прызнаць вінаватым у замаху на прывядзенне іншым спосабам у непрыдатны для эксплуатацыі стан сродкаў чыгуначнага транспарту, шляхоў спалучэння, сродкаў сігналізацыі і на падставе ч. 1 арт. 14 ч. 1 арт. 309 КК прызначыць яму пакаранне ў выглядзе пазбаўлення волі тэрмінам на 1 год, таксама прызнаць яго вінаватым у наўмысным прывядзенні іншым спосабам у непрыдатнае для эксплуатацыі сродкаў чыгуначнага транспарту, шляхоў спалучэння, сродкаў сігналізацыі, калі гэтыя дзеянні загадзя для вінаватага маглі пацягнуць цяжкія наступствы, і на падставе ч. 1 арт. 309 КК прызначыць пакаранне ў выглядзе пазбаўлення волі тэрмінам на 3 гады. Шляхам паглынання менш строгага пакарання больш строгім канчаткова прызначыць Іванову пакаранне ў выглядзе пазбаўлення волі на тэрмін 3 гады з адбываннем у папраўчай калоніі ва ўмовах агульнага рэжыму.

Спагнаць з абвінавачанага на карысць Віцебскага аддзялення чыгункі кампенсацыю нанесенай матэрыяльнай шкоды на суму 846 рублёў 83 капейкі. Таксама спагнаць 390 рублёў 33 капейкі працэсуальных выдаткаў, зрасходаваных на набыццё расходных матэрыялаў для правядзення экспертыз.