АМАПавец пераблытаў міліцыянта ў цывільным са злачынцам і даставіў яго ў РАУС
АМАПавец атрымаў спагнанне і ў знак пратэсту не выходзіць на службу.
Камічная і адначасова драматычная гісторыя адбылася ў Жлобіне з супрацоўнікам АМАП Аляксандрам Дубровым.
Напярэдадні хакейнага матчу «Металург» (Жлобін) - Юнацтва (Мінск), дзе яму трэба было забяспечваць грамадскі парадак, Аляксандр ўбачыў, як невядомы грамадзянін з-за калоны вядзе відэаздымку падыходзячых да Лядовага палаца заўзятараў.
«Яго паводзіны мне падаліся дзіўнымі, я папрасіў яго прадставіцца і прайсці для разбіральніцтва, але ён адмовіўся», - распавёў Дуброў.
У выніку АМАПавец паклаў грамадзяніна на падлогу, надзеў яму кайданкі і павёз у РАУС. Толькі па шляху ў міліцыю ён даведаўся, што «дзіўны грамадзянін» - таксама супрацоўнік міліцыі.
Толькі ў цывільным. Ён прыехаў з цэнтральнага апарата МУС для таго, каб праверыць, як арганізавана служба па ахове грамадскага парадку і забеспячэння бяспекі грамадзян.
Пасля здарэння Аляксандра Дуброва панізілі на пасадзе - да ўчастковага. У знак пратэсту ён не выйшаў на службу і ўжо больш за месяц знаходзіцца дома.
Цяпер былы амапавец рыхтуе пазоў у суд на УУС Гомельскага аблвыканкама, які на падставе загаду міністра ўнутраных спраў Ігара Шуневіча падпісаў загад аб яго паніжэнні ў пасады. «Я хачу дамагчыся праўды і пайду да канца», - заявіў Дуброў.
* * *
Аляксандр Дуброў працаваў у АМАПе з 2011 года, з'яўляўся кіраўніком групы. Скончыў Гомельскі дзяржаўны універсітэт, па адукацыі ён настаўнік фізікі. Спачатку працаваў выхавальнікам у дзіцячым санаторыі, затым - у школе, услед за гэтым пяць гадоў быў інспектарам па справах непаўналетніх у Петрыкаве. Пасля некалькіх перамог па рукапашным баі, самаабароне і стральбе атрымаў прапанову служыць у АМАПе.
20 жніўня ў Жлобіне, як звычайна, заступіў на службу, дзе перад матчам, па яго словах, і разгарэўся канфлікт з невядомым грамадзянінам. «Калі я ўбачыў, што ён вядзе відэаздымку, я падышоў да яго, прадставіўся, спытаў: «Што вы робіце? Каго здымаеце?» Ён сказаў - «грамадзян». Потым дастаў правы кіроўцы, хутка адкрыў і адразу ж схаваў. Я папрасіў яго паказаць пашпарт, але ён сказаў, што пашпарту няма, і дадаў: «Ты ж не носіш з сабой пашпарт, капітан». Я папрасіў яго прайсці са мной у пакой, каб праверыць яго асобу і правесці разбіральніцтва па факце здымання. Ён адмовіўся», - распавёў Аляксандр Дуброў.
- А па факце здымання трэба абавязкова весці разбіральніцтва?
- У Лядовым палацы ўстаноўлена правіла, што без дазволу адміністрацыі здымаць нельга. Ну і на той момант галоўнай маёй задачай было вывесці яго з гэтага месца, таму што незразумелыя былі матывы яго здымання. Калі журналіст - пакажы дазвол. Адкуль я ведаю, можа, ён чакае, пакуль максімум людзей падыдзе сюды, каб выбух ажыццявіць?
- А калі б гэта было на вуліцы, то таксама здымаць трэба з дазволу?
- Калі на вуліцы, то здымаць можна без дазволу. Калі мне нешта не падабаецца, я магу проста адвярнуцца. Але я ўсё роўна маю права падысці і спытаць матывы здымання. Тут мяне насцярожылі паводзіны чалавека і тое, што ён адмовіўся прайсці для разбіральніцтва. Калі ўзяць, напрыклад, выбух у мінскім метро, то прапаршчык, каля якога прайшоў грамадзянін з бомбай, атрымаў тры гады турмы. За бяздзейнасць! А ў маім выпадку я не ведаю, калі б да яго не падышоў, а ён бы потым выбух зрабіў, то мяне, можа, потым таксама прыцягнулі за бяздзейнасць.
Пасля таго, як грамадзянін адмовіўся прайсці « для разбіральніцтва», Аляксандр Дуброў, паводле яго словаў, папярэдзіў пра намер прымяніць фізічную сілу.
«Хвілін пяць мы з ім спрачаліся адзін з адным. Ён усё стаяў на сваім, маўляў, прынясі мне сюды ўсе нарматыўныя акты, дзе будзе напісана, што мне нельга здымаць, а потым я падумаю, прайсці з табой або не прайсці. Пытаўся: «Што я парушыў?» Я яму адказаў: «Вы нічога не парушылі, але трэба прайсці разабрацца, - распавядае ужо былы амапавец. - Я пачаў адной рукой браць яго за локаць, другой паказваць, куды яму ісці. Атрымалася, што мы ўвайшлі ва ўзаемны захоп, я адчуў, што ён хоча мяне паваліць на зямлю, накінуў на яго кайданкі і завёў яго службовую машыну, каб даставіць у РАУС. У машыне я адгледзеў яго асабістыя рэчы. Ён папрасіў, каб я адкрыў партманэ і зазірнуў у патаемную кішэньку». У кішэньцы аказалася пасведчанне супрацоўніка міліцыі, а менавіта В.Казлоўскага, маёра міліцыі грамадскай бяспекі МУС Беларусі.
«Ён паглядзеў на мяне і сказаў: «Ну ўсё, капітан, ты трапіў», - успамінае амапавец. - Я, вядома, патэлефанаваў кіраўніцтву. Распавёў, што выйшла. Мне сказалі зняць з яго кайданкі. Але і пасля гэтага Казлоўскі тузаўся і паводзіў сябе дзіўна, таму я зноў апрануў на яго кайданкі. Калі прыехалі ў РАУС, я зрабіў запіс у спецыяльнай кнізе, дзе мы фіксуем факт ужывання фізічнай сілы і спецсродкаў. Што я зрабіў не так?»
Аляксандр Дуброў і па гэты дзень не разумее, што зрабіў няправільна. «Я ведаю, што міністр падпісаў загад аб паніжэнні мяне на пасадзе, на падставе якога ўжо кіраўніцтва УУС падпісала свой. Гэта паніжэнне значыць, што ў АМАПе мне ўжо не служыць - толькі ў ДАІ ці участковым. У прынцыпе я быў гатовы пайсці ў ДАІ, напісаў рапарт, і там былі гатовыя мяне прыняць, нават маё кіраўніцтва ў раёне падпісала згоду. Але вось кіраўніцтва вобласці палічыла, што ў ДАІ мне рабіць няма чаго. Я, відаць, недатыкальнага крануў, так мяне ва ўчастковыя прызначылі. Я лічу, што не заслужыў гэтага, таму не выйшаў на службу».
Аляксандр Дуброў не выходзіць на службу з 22 кастрычніка. «Праводзілі праверку, вядома, па факце нявыхаду на службу, а гэта значыць, што ў органах я больш не працую, хоць з загадам аб звальненні мяне пакуль не азнаёмілі. Сяджу дома. За гэты месяц зарплату, хутчэй за ўсё, не атрымаю, - працягвае ён. - Участковым працаваць не хачу, таму што заробак 3,6 мільёна, а мне яшчэ 25% з гэтай сумы аліментаў плаціць і на кватэру назбіраць. Гэта ж не амапаўскі заробак». Па словах Дуброва, ў АМАП ён зарабляў 5,2 мільёна, аднак і туды вяртацца ён не гарыць жаданнем. «Ведаеце, ужо лепш тады ў будаўнічыя структуры. Там 10-12 мільёнаў я дакладна зараблю «.
Тым не менш, зараз экс - амапавец рыхтуе пазоў у суд. "Я хачу дамагчыся праўды", - настойвае Аляксандр.
Што канкрэтна парушыў Дуброў і як павінны былі развівацца падзеі, калі адкруціць час назад? Як паводзіць сябе грамадзянам, якія могуць трапіць у такую сітуацыю? На гэтыя пытанні ў МУС палічылі за лепшае не адказваць, спасылаючыся на дакументы для ўнутранага карыстання.