Асуджаны Кучура - пракурору Магілёва: «Майце мужнасць...»

Пётр Кучура патрабуе пракурорскага рэагавання ў адрас Магілёўскага міжраённага аддзела Следчага камітэта за несвоечасова распачатую праверку па факце атручвання яго хлоркай ў ПК-15, што робіць немагчымым пакаранне вінаватых асобаў.

Як паведаміла Праваабарончаму цэнтру «Вясна» жонка асуджанага, Пётр Кучура напрыканцы лютага накіраваў скаргу пракурору г. Магілёва, паколькі пасля больш як году чакання ад органаў СК аб'ектыўнага расследавання факту яго атручвання зразумеў, што пакараць вінаватых ўжо практычна немагчыма.

Людміла Кучура распавяла пра асноўныя пункты скаргі мужа, у якіх ён выклаў пракурору свае меркаванні наконт праверкі супрацьпраўных дзеянняў адміністрацыі ПК-15.

Перш за ўсё, асуджаны нагадвае, што праверка па яго скарзе была фармальна распачатая толькі праз 9 месяцаў пасля здарэння і толькі дзякуючы шматлікім скаргам яго жонкі ў розныя інстанцыі. І да таго моманту, калі ад дня атручвання прайшло 14 месяцаў (а з пачатку абскарджання - год з невялікім), пастановы Магілёўскага МАСК аб адмове ва ўзбуджэнні крымінальнай справы адмяняліся пяць разоў праз непаўнату праверкі. Усе гэтыя праверкі Пётр Кучура лічыць фармальнымі, паколькі яго ні разу не агледзеў медыцынскі эксперт.

Далей ён заяўляе пракурору, што фактычна пазбаўлены магчымасці паўнавартасна ажыццяўляць свае правы пры правядзенні праверкі і абскарджанні яе вынікаў. Бо на пэўным этапе яго жонку, якая выступала заяўніком і дамаглася ўсё ж правядзення праверкі, СК стаў ігнараваць, выключыўшы з працэсу перапіскі без якіх-небудзь законных абгрунтаванняў. Пётр Кучура піша, што, вядома, можа скарыстацца дапамогай адваката, але гэта, па-першае, дадатковыя выдаткі, а па-другое, ён больш давярае сваёй жонцы ў частцы настойлівасці ў абароне яго правоў.

Асуджаны перакананы, што галоўнай прычынай, па якой стала практычна немагчыма пакараць вінаватых супрацоўнікаў ПК-15, стаў той самы год, на які расцягнуліся яго чакання аб'ектыўнага рашэння па скарзе і з дапамогай якога былі «сцёртыя» сляды атручвання з яго арганізму. І тут лагічны пытанне пракурору: хто панясе, і ці панясе калісьці, адказнасць за несвоечасова распачатую праверку, ці вынесе, нарэшце, пракуратура хоць нейкае прадстаўленне ў адрас СК, які паўгады ігнараваў заявы жонкі асуджанага?

Як вынікае з пастановаў аб адмове ва ўзбуджэнні крымінальнай справы, нешматлікія апытаныя зняволеныя і шматлікія супрацоўнікі ПК-15 факт ужывання хлоркі адмаўляюць, эксперты праводзіць экспертызу не хочуць, а дагэтуль заявілі, што слядоў на целе хлорка не пакідае, нейкія медыкі з «Хуткай дапамогі» і з калоніі разважаюць, што з лёгкімі Кучуры ўсё ў парадку. Гэта значыць, даказаць факт ужывання жорсткага абыходжання стала немагчыма, рэзюмуе асуджаны, нагадваючы, што пры гэтым нейкая экспертыза ўсё ж была прызначаная, але яе не праводзілі.

Ставячы пад сумнеў выніковасць дзеянняў органа СК пры праверцы, Пётр Кучура задае пракурору шэраг пытанняў. Хто сумняваўся ў тым, што зняволеныя ніколі не дадуць паказанні, якія б выкрывалі ў здзяйсненні злачынства каго-небудзь з адміністрацыі калоніі? Хіба каго-небудзь з службовых асобаў на перыяд праверкі ці хоць на дзень адхілілі ад выканання сваіх службовых абавязкаў? Як можна лічыць такую ​​праверку аб'ектыўнай? Ён настойвае на ўзбуджэнні крымінальнай справы, што дазваляе правесці вочную стаўку з мэтай скасавання супярэчнасцяў паміж паказаннямі апытаных зняволеных, супрацоўнікаў калоніі і ягонымі асабістымі.

І асобнае абурэнне ў асуджанага выклікае сітуацыя з экспертызамі: яму незразумела, што перашкаджае прадаставіць для даследаванняў экспертам яго і ягоную медыцынскую дакументацыю і навошта ўжо паўгады, з моманту правядзення праверкі, вынаходзяцца нейкія апытанні медыкаў і атрыманне звестак з Дзяржкамітэта судовых экспертызаў. Няўжо следчыя спадзяюцца атрымаць ад турэмных лекараў прызнанне аб тым, што яны бачылі ў Кучуры сляды хімічных апёкаў і пакінулі ў турме без лячэння?

«Так, упаўнаважаным дзяржаўным органам не ўдасца ніколі ў такіх умовах даказаць віну канкрэтных службовых асобаў, што для мяне відавочна. Майце хоць мужнасць прызнаць факт жорсткага абыходжання са мной, інвалідам, немаладым чалавекам», - цытуе Людміла Кучура зварот мужа да пракурора.

У гэтай скарзе Пётр Кукчура просіць пракурора г. Магілёва адмяніць пастанову аб адмове ва ўзбуджэнні крымінальнай справы следчага Магілёўскага міжраённага аддзела Следчага камітэта Рэспублікі Беларусь ад 08.12.2014г. і прыняць меры пракурорскага рэагавання да супрацоўнікаў СК, вінаватых у несвоечасовым ўзбуджэнні праверкі па заяве яго жонкі ў яго інтарэсах.

Акрамя таго, скаргі на дзеянні супрацоўнікаў Следчага камітэта Рэспублікі Беларусь асуджаны накіраваў Генеральнаму пракурору і Старшыні Следчага камітэта.