viasna on patreon

"Захаваць вопратку і асабіста ісці ў СК". Куды скардзіцца, калі пры затрыманні незаконна ўжылі сілу

2020 2020-07-30T14:10:06+0300 2020-07-30T14:10:07+0300 be https://spring96.org./files/images/sources/niamiha_zatrymanne_15.07.2020_tut.by.jpg Праваабарончы цэнтр «ВЯСНА» Праваабарончы цэнтр «ВЯСНА»
Праваабарончы цэнтр «ВЯСНА»

Падчас апошніх акцыяў супрацоўнікі праваахоўных органаў маглі брутальна затрымліваць людзей, напрыклад журналісту "Радыё Свабода" Антону Трафімовічу зламалі нос, ён ужо напісаў заяву з просьбай распачаць крымінальную справу.

TUT.BY папрасіў юрыста Праваабарончага цэнтра "Вясна" Паўла Сапелку растлумачыць, каму можна скардзіцца на дзеянні супрацоўнікаў міліцыі, ці могуць фатаграфіі ў тэлефоне стаць доказам па справе, на што трэба звярнуць увагу следчага і, калі пасадзяць на суткі, як потым даказваць, што была ўжытая сіла.

У самым пачатку гутаркі Павел Сапелка адзначае: звяртацца са скаргай на дзеянні супрацоўнікаў міліцыі трэба не толькі ў тым выпадку, калі чалавек лічыць, што яго "ні за што" затрымалі на вуліцы, але і ў тым выпадку, калі былі перавышаныя службовыя паўнамоцтвы. Напрыклад, чалавека збілі пры затрыманні, хоць можна было абысціся без прымянення фізічнай сілы або спецсродкаў.

Куды пісаць заяву? У Следчы камітэт, МУС ці пракуратуру? Як гэта лепш зрабіць: адправіць па электроннай пошце ці прыйсці самому?

Трэба звяртацца ў аддзел Следчага камітэта таго раёна, дзе адбылася сама сітуацыя, і пажадана заяву падаваць асабіста. Чаму? Потым усё роўна прыйдзецца мець зносіны са следчым, так што не варта губляць час, раіць юрыст Праваабарончага цэнтра "Вясна" Павел Сапелка.

Паводле яго слоў, аналагічную заяву можна падаць і ў пракуратуру, але на практыцы яна "не вельмі ахвотна карыстаецца сваімі правамі". Хоць некалькі гадоў таму былі ўнесеныя змены ў Крымінальны кодэкс, у супрацоўнікаў пракуратуры з'явілася права ўзбуджаць крымінальную справу ў дачыненні да міліцыянтаў.

Што канкрэтна ўказваць у заяве? На што варта звярнуць увагу?

— Не так важна, наколькі падрабязна будзе апісана сама сітуацыя ў заяве. Звычайна яна кароткая і складаецца з некалькіх прапаноў: "прашу прыцягнуць да адказнасці вядомых (невядомых) асобащ, якія здзейснілі ...(пазначыць што менавіта), чым перавысілі свае службовыя паўнамоцтвы".

Пасля таго, як чалавек заявіць аб здзяйсненні злачынства, яго павінны будуць апытаць. І ўжо падчас апытання трэба даць падрабязнае тлумачэнне: што адбылося, дзе, калі, хто быў удзельнікам, сведкам, ці ёсць нейкія сляды, — распавядае юрыст.

Як быць, калі не ведаеш, хто менавіта прымяніў фізічную сілу? Ці варта тады пісаць заяву?

Так, варта. У любым выпадку крымінальная справа ўзбуджаецца па факце прычынення цялесных пашкоджанняў або па факце здзяйснення службовага злачынства. Асобы, якія здзейснілі злачынства, асобна высвятляюцца ў ходзе расследавання.

Калі ёсць фота і відэа, лепш адразу пра гэта пазначыць? Аддаваць арыгіналы? Як іх далучыць да справы?

Пра тое, што ёсць фота і відэа, трэба паведаміць следчаму, але ёсць важны нюанс: яны павінны быць канфіскаваныя ў працэсуальнай форме. Што гэта значыць? Трэба не проста скінуць следчаму фота ці відэа, а запатрабаваць аформіць гэта адпаведным пратаколам. Падчас расследавання ў следчага задача сабраць неабвержныя доказы, доказы таго, што ўчыненае злачынства. І збор доказаў адбываецца па пэўных правілах, калі іх не выконваць, то падчас суда, напрыклад, абвінавачаны можа папрасіць не ўлічваць фота і відэа, таму што яны былі канфіскаваныя без працэсуальнага афармлення. І яны не будуць улічаныя судом.

Гэта праўда, што ў аўтазаку і РУУС трэба ўзяць кантакты тых, хто таксама быў затрыманы, каб потым яны маглі стаць сведкамі па справе?

— Калі яны былі сведкамі таго, што адбылося, тады так. Калі праходзяць масавыя затрыманні, мы рэкамендуем знаёміцца адзін з адным. Напрыклад, калі кагосьці выпусцяць з РУУС, ён зможа расказаць пра іншых затрыманых, — распавядае Павел Сапелка.

Як зафіксаваць пабоі? Калі зняць іх на тэлефон, гэта будзе лічыцца доказам?

Можна папрасіць кагосьці зняць вас на тэлефон адразу пасля прычынення цялесных пашкоджанняў, але гэтыя фота і відэа не будуць ключавымі доказамі па справе.

Лепш адразу ісці ў аддзел Следчага камітэта і падаваць заяву, там павінны выдаць накіраванне на судова-медыцынскую экспертызу. Калі СК не працуе, можна звярнуцца ў аддзяленне міліцыі. Супрацоўнікі міліцыі павінны прыняць заяву і выдаць накіраванне на агляд, а потым матэрыялы для прыняцця рашэння яны перададуць у СК.

А калі звярнуцца ў бальніцу пасля збіцця і там зафіксаваць цялесныя пашкоджанні?

Калі чалавеку дрэнна, ён павінен звярнуцца за медыцынскай дапамогай. Але пры праверцы або расследаванні крымінальнай справы ўсё роўна будзе прызначаная судова-медыцынская экспертыза.

У сітуацыі, калі чалавек быў шпіталізаваны адразу пасля атрымання цялесных пашкоджанняў, а пасля выпіскі адпраўлены да экспертаў, калі некаторыя сінякі і ранкі ўжо сышлі, то ў гэтым выпадку прызначаецца экспертыза па медыцынскіх дакументах. З бальніцы запытаюць усё, што тычыцца лячэння, і эксперт ужо дасць ацэнку.

Калі СК накіруе на судова-медыцынскую экспертызу, там трэба нешта казаць экспертам?

— Адзін са складнікаў правядзення экспертызы — эксперт просіць паведаміць, калі і што адбылося з чалавекам. Трэба канкрэтна і максімальна дакладна апісаць, што здарылася. Чым дакладней будзе апісанне, тым менш потым магчымых супярэчнасцяў, — дадае Сапелка.

Калі падчас расследавання ўспамінаеш нешта важнае, следчы не расцэніць гэта як фантазію? Кажуць, версія заўсёды павінна быць адной і той жа, тады зразумела, што чалавек не хлусіць.

Сітуацыі могуць быць рознымі, некаторыя, атрымаўшы траўму галавы, сапраўды не адразу могуць успомніць усе дэталі. Галоўнае, нічога не прыдумляць. Але не трэба саромецца, калі, напрыклад, прыгадалі яшчэ пра адзін удар. Можна папрасіць следчага дадаткова апытаць. Словы пацярпелага будуць супастаўляць з іншымі доказамі па справе.

Як правільна абскардзіць дзеянні супрацоўнікаў міліцыі, калі пасля брутальнага затрымання чалавека адпраўляюць на суткі? Калі ён выйдзе на волю, усе сінякі і падцёкі ўжо знікнуць. Як даказваць прымяненне сілы?

— Свой шлях у ІЧУ ці ЦІП трэба пачынаць з патрабавання агляду, траўмы павінны быць зафіксаваныя. Думаю, супрацоўнікі ІЧУ і ЦІП не павінны адмовіць, інакш пытанні могуць з'явіцца да іх самім. Калі чалавек трапіў да іх па дакументах без сінякоў, а выйшаў з імі, то тут ужо могуць узнікнуць праблемы.

Акрамя таго, знаходзячыся ў ЦІП або ІЧУ, можна патрабаваць выкліку следчага, каб заявіць пра злачынства. Калі адмаўляюць, трэба паказаць сваім сукамернікам цялесныя пашкоджанні, а пасля выхаду на волю выклікаць іх у якасці сведак, — дае рэкамендацыі Павел Сапелка. — Не варта думаць, што адсутнасць слядоў на целе затармазіць увесь працэс. Часам толькі здаецца, што раз сінякі і раны зніклі, даказаць нічога немагчыма, але эксперт можа выявіць траўмы, якія на першы погляд не бачныя. За 10-15 дзён сутак не ўсе пашкоджанні знікаюць без следу. Таму варта пасля вызвалення з ІЧУ ці ЦІП звяртацца ў СК з заяваю аб прыцягненні супрацоўніка міліцыі да адказнасці, калі ён перавысіў службовыя абавязкі. Я б яшчэ рэкамендаваў захаваць вопратку, у якой быў чалавек падчас затрымання. На ёй могуць быць сляды здзяйснення злачынства: адбітак чаравіка, палкі.

Калі ў вас засталіся пытанні, пішыце на пошту "Вясны" - viasna@spring96.org

Апошнія навіны

Партнёрства

Сяброўства