Бабруйчаніна судзяць за гвалт у дачыненні да міліцыянта. Пазоўнік патрабуе кампенсацыю ў 5 тысяч рублёў
Суд над Ягорам Храменем. Фота: bobr.by
Яшчэ адна крымінальная справа за гвалт над супрацоўнікам міліцыі (арт. 364 КК) пачала разглядацца ў судзе Бабруйскага раёна. На лаве падсудных – мяясцовы жыхар Ягор Храменя.
Першае слуханне прайшло 10 лістапада. Суддзя - Антон Дудаль, бок абвінавачвання прадстаўляе старшы памочнік пракурора Ірына Хадневіч.
Паводле сайта bobr.by, на судзе малады бабруйчанін Ягор Храменя віну прызнаў часткова. Ён згодны з тым, што распыліў у твар патрульнага Дзмітрыя Сакуна пярцовы балончык, але адмаўляе ўдар у вуха. У справе толькі адзін сведка - Сяргей Кубар, напарнік пацярпелага.
На судовым пасяджэнні выступіў толькі адзін сведка, напарнік пацярпелага Сяргей Кубар. Другі сведка, Валуеў, на працэс не з'явіўся, з'ехаў на сесію (было прынята рашэнне разглядаць справу без яго прысутнасці).
Абвінавачанаму Ягору Храменю 22 гады, раней судзімы не быў, да заключэння пад варту працаваў на ААТ "Белшына" электрагазазваршчыкам, займаўся спортам. У матэрыялах справы ёсць некалькі хадайніцтваў з месца працы маладога бабруйчаніна, ад кіраўніка спартыўнай секцыі, і нават ад суседзяў па хаце. Усе яны характарызуюць хлопца як спакойнага, сумленнага, справядлівага.
Маладога бабруйчаніна абвінавачваюць у тым, што ўвечары 9 жніўня ён "здзейсніў гвалт у дачыненні да супрацоўніка органаў унутраных спраў у мэтах перашкодзіць яго законнай дзейнасці". Гаворка ідзе пра ўдары ў галаву і распыленне пярцовага балончыка «Шок», якое прывяло да апёку сятчаткі вока. "Гэтыя дзеянні Храмені кваліфікуюцца артыкулам 364 КК РБ" - паведаміла Ірына Хадневіч.
– Віну прызнаю часткова, – кажа Ягор Храменя, які ўжо 10 жніўня напісаў яўку з павіннай, пасля затрымання на плошчы. – Затрымлівалі мяне па артыкуле 23.34, але адразу па прыездзе ў аддзяленне я вырашыў прызнацца ў тым, што адбылося напярэдадні.
Па збегу абставінаў, затрыманне Храмені праводзіў Сяргей Кубар.
- Паехаў на плошчу, каб сустрэцца з сябрамі, Інтэрнэту ў гэты дзень не было. Убачыў некалькі знаёмых, пагутарылі. У пэўны момант я пачуў крыкі, убачыў супрацоўнікаў міліцыі ў баявым абмундзіраванні, яны вылучаліся на плошчу з двароў. Пачуўшы заклік разыходзіцца, мы разгарнуліся, каб сысці, і пайшлі ў бок фантана. На падыходзе да яго зноў пачулі крыкі і ўбачылі, што бягуць людзі. Натуральна, мы таксама пабеглі. Я адарваўся ад знаёмых, у мяне была траўма калена, хутка бегчы не мог, застаўся адзін. Пасля пачаўся яшчэ адзін "прагон" ад міліцыі, зноў людзі бягуць. У раёне дома № 126 на Сацыялістычнай я ўбачыў, як Сакун каленам утрымлівае хлопца ляжачага на зямлі. Адзіным фактарам, чаму я распыліў балончык, стаў узмах яго рукі. Я падумаў, што ён хоча мяне затрымаць, гэта адбылося па інэрцыі. Калі б я нанёс яму ўдар, цялесныя пашкоджанні былі б яшчэ горш. Але я прызнаў бы гэта. Пасля я пакінуў месца падзей. Усвядоміўшы, што заварыў кашу, выкінуў балончык.
Ірына Хадневіч цікавіцца ў падсуднага, ці ведаў ён, што ў гэты дзень праходзіў мітынг, удзельнічаў у ім? Ягор Храменя сцвярджае, што пра мітынг не ведаў, але калі знаходзіўся сярод людзей, некалькі разоў выгукнуў «Жыве Беларусь» і пляскаў у ладкі з мэтай «падтрымкі грамадзян».
- Чаму, накіроўваючыся 9 жніўня на плошчу, вы ўзялі з сабой балончык "Шок"?
- Я насіў яго пры сабе штодня, з моманту пакупкі, для самаабароны. Падчас следчага эксперыменту балончык знайшлі ў кустах, у папсаваным выглядзе, нібы з ім гуляла сабака. Дома ў мяне забралі вопратку (спартыўныя штаны, байка, маска, белыя красоўкі, пальчаткі для турніка) у якой я быў 9 жніўня, праверылі тэлефон. Гэта значыць, следству я не перашкаджаў. Ва ўчыненым раскайваюся.
Ягор Храменя сцвярджае, што ў момант яго знаходжання на плошчы ён не апранаў капюшон, быў толькі ў медыцынскай масцы: "вочы, галава, частка шыі з татуіроўкай былі бачныя".
- Вы хіба не разумелі што людзі, якія ходзяць у форме, ажыццяўляюць ахову грамадскага парадку? Вам жа не 16, ня 19 гадоў! - адчытвае хлопца супрацоўніца пракуратуры.
Пацярпеламу, старэйшаму сяржанту міліцыі Дзмітрыю Сакуну 24 гады, ён працуе ў патрульна-паставой службе. Ён паведаміў, што 9 жніўня з напарнікам Сяргеем кулём патруляваў свой участак, калі пачуў шум з боку плошчы, а па рацыі паведамілі: "Перакрываем вуліцу Сацыялістычную!»
Дзмітрый Сакун распавёў, што затрымаў аднаго хлопца, паклаў яго на тратуар тварам уніз, утрымліваў двума рукамі і каленам.
- Я адчуў удар у левае вуха. Павярнуўся, і мне ў вочы распылілі балончык. Нападніка я не бачыў, яго знешнасць, узрост. Пасля, калі мне распылілі балончык у вочы, я ўбачыў яго са спіны, ён быў апрануты ў чорную байку з прастакутным надпісам, у масцы або башлыку. Хутчэй за ўсё, у башлыку. Пасля мяне даставілі ў бальніцу, я атрымаў апёкі сятчаткі, таксама зафіксаваны удар вушной ракавіны. А хлопец, якога я затрымаў, быў перададзены супрацоўнікам АМАП.
- На следстве вы паказалі балаклаву, узрост чалавека, які ўжыў у дачыненні да вас сілу. А сёння не можаце. З чым гэта звязана? - цікавіцца Ірына Хадневіч.
- Прайшло шмат часу. Магчыма, я падумаў, што на ім балаклава, таму што быў закрыты твар.
- Як вы маглі ведаць, што яго твар закрыты, калі бачылі толькі са спіны?
На пытанне адваката Аліны Баянавай, што адбылося пасля распылення балончыка, Дзмітрый Сакун растлумачыў: пра тое, што абвінавачаны ўдарыў яго ў галаву і ўжыў «пярцоўку», ён даведаўся ад Сяргея Кубара.
- Гэта быў сярэдняй сілы ўдар, бо я стаяў на калене, і паваліўся на правы бок.
Аліна Баянава папрасіла суд абвясціць пратакол вочнай стаўкі, каб нагадаць Сакуну, што ён казаў адносна ўдару.
Суддзя Антон Дудаль абвясціў увесь пратакол вочнай стаўкі.
"Я не магу сцвярджаць, што ўдарыў і распыліў газ адзін і той жа чалавек, бо не бачыў, хто і чым наносіў удар. Можа, зачапіў, і ўдар быў моцным», – гаворыцца ў пратаколе.
Таксама паведамляецца, што ў момант вочнай стаўкі Храменя прынёс прабачэнні і прапанаваў матэрыяльную дапамогу Сакуну. Прабачэнні былі прынятыя, а наконт грошай міліцыянт заявіў, што цяпер у матэрыяльнай дапамозе не мае патрэбы.
- Тады я сказаў, што ўдар быў нямоцны, таму што не страціў ад яго прытомнасць. Але так як я ўпаў, удар быў, - растлумачыў пацярпелы. - А пасля распылення балончыка мне адразу пачало паліць вочы, яны слязіліся, было балюча.
Лячэнне Дзмітрыя Сакуна было аплачана сям'ёй Ягора Храмені (249 рублёў). Але ў судзе пацярпелы заявіў пазоўныя патрабаванні: грашовую кампенсацыю маральнай шкоды ў суме 5 000 рублёў.
- Маральная шкода выявілася ў тым, што я не мог выконваць службовыя абавязкі, не мог перасоўвацца на асабістым транспарце, не мог спаць тры дні. Тое, што перанеслі мае бацькі ... Мама кожны дзень плакала, - растлумачыў міліцыянт.
Ягор Храменя адзначыў, што гатовы плаціць, калі гэта будзе неабходна. Але з агучанай сумай не пагадзіўся, гэтае пытанне было пакінутае на меркаванне суда.
На пытанне Сакуна, як варта пакараць яго крыўдзіцеля – строга ці не, міліцыянт адказаў: "Згодна з законам".
Суд над Юзафам Нямерам: абвінавачванне просіць 2 гады калоніі і 200 базавых штрафу
Сведка Сяргей Кубар распавёў, што Храменю да таго вечара асабіста не ведаў, але "бачыў у горадзе".
- Натоўп у наш бок гналі супрацоўнікі міліцыі, я зразумеў гэта, таму што яны беглі строем. Калі я затрымліваў аднаго з тых, што бягуць, паглядзеў у бок Дзмітрыя, і ўбачыў Храменю, які бег да яго ў чорнай вопратцы. На галаве што-то незразумелае, ці то маска, ці то балаклава, вочы былі бачныя. Здалося, што на руках пальчаткі. Храменя падбег, выразнага ўдару я не бачыў, гэта было нешта накшталт ўдару наводмаш у вобласць галавы, пасля чаго адбылося распыленне газу. Калі Храменя ўцякаў, я заўважыў на яго байцы прымету ў выглядзе прамавугольніка. У гэты час я знаходзіўся лежачы на сваім затрыманым.
Сведка таксама распавёў, што паспеў ідэнтыфікаваць узрост нападніка (ад 20 да 25 гадоў).
У судовым слуханні абвешчаны перапынак да 13 лістапада.
Судзяць мінчанку, якая ўкусіла сілавіка за сцягно
