У райцэнтрах гомельскай вобласці забаронена праводзіць мірныя сходы?
Гомельскай хатняй гаспадыні, вядомай барацьбой з тунеядцкім дэкрэтам №3 Марыі Тарасенка забараняюць мірныя акцыі пратэстаў, заяўленыя ёй у кожным райцэнтры гомельскага рэгіёну. На гэты раз вулічныя шэсці забароненыя ў Жлобіне, Карме, Петрыкаве і Хойніках. Пра гэта паведамляе "Гомельская Вясна".
Прычына для адмоваў у чыноўнікаў стандартныя — не пазначаны маршрут руху вулічнага шэсця, хоць у заяўках на іх правядзенне названы канкрэтныя вуліцы, па якіх меркаваліся шэсця групаў людзей.
Да прыкладу, чыноўнікі ў Жлобіне даручылі разгледзець заяўку на шэсце мясцоваму РАУС. «Правядзенне масавага мерапрыемства ў месцы, не прызначаным для яго правядзення, лічым немэтазгодным», — адказаў адзін з начальнікаў раённай міліцыі Павел Саўчанка.
А намеснік старшыні Петрыкаўскага райвыканкама Дзяніс Хулуп у адмове на правядзенне масавага мерапрыемства спаслаўся на шырокамаштабнае добраўпарадкаванне горада.
«У прыватнасці, на вуліцы Гогаля вырабляюцца работы па замене вадаправода, пасля заканчэння гэтых работ будзе ажыццяўлена замена асфальтавага пакрыцця дарогі з уладкаваннем тратуараў. Такім чынам, задаволіць вашу заяўку не прадастаўляецца магчымым», — адпісаўся чыноўнік.
Марыя Тарасенка называе сітуацыю прававым нігілізмам мясцовых уладаў і абскарджвае забароны ў судах. 5 чэрвеня ў судзе Добруша адбыўся першы такі працэс.
«Я заявіла 25 мірных акцый пратэсту ў рэгіёне і па 17 з іх ужо атрымала забароны. Я не маю ніякіх ілюзій у дачыненні да астатніх заявак і судоў, мая мэта вынесці ўвесь гэты абсурд на разгляд Вярхоўнага суда», — заяўляе актывістка.
Праваабаронца Леанід Судаленка заяўляе, што кейс «25 забаронаў для Марыі Тарасенка» найбольш ярка характарызуе сітуацыю, якая працягваецца пасля зменаў у 2019 годзе базавага закона аб масавых мерапрыемствах.
«Замест таго, каб садзейнічаць ажыццяўленню гэтай смелай жанчынай сваіх правоў, чыноўнікі паўсюдна ў рэгіёне шукаюць нікому не патрэбныя, а часам проста дурныя абмежаванні», — заявіў юрыст.
Ён таксама дадаў, што ў пытанні лібералізацыі заканадаўства аб мірных сходах практыка застаецца ранейшай. Чыноўнікі і грамадзянская супольнасць не чуюць адзін аднаго.
